Nowy rok

Tak sobie myślę o tych życzeniach, które sobie składamy w związku z nowym rokiem,w związku z uroczystościami, świętami. Chciałbym częściej słyszeć życzę Ci byś prawdziwe kochał, życzę Ci mądrości bo jest gwarantem, że nie popełnisz głupot, bądź będą mniejsze. Życzę Ci byś odkrył, co jest Twoim powołaniem, życzę Ci cierpliwość bo jest potrzeba w realizacji wszystkiego, życzę Ci byś głęboko wierzył w sens tego, że żyjesz, życzę Ci byś był zapewniony o swojej wartości, która nie płynie z Twoich umiejętności, czy sukcesów, lecz z faktu, że istniejesz, że żyjesz.

Życzę Ci byś miał głębokie serce, które widzi ludzi na ulicy, życzę Ci wrażliwości gdyż jak mawiała Faustyna jest wielkim darem w poszukiwaniu Boga. Życzę Ci wreszcie Serca, które poszukuje Boga. Głupcem jest ten kto nie myśli żyjąc o Bogu. Nie bądź zatem głupi. Życzę Ci pytaj o więcej, więcej niż widzą ludzkie oczy. Twoje własne oczy. Życzę Ci byś karmił swoje życie prawdą. Tylko prawda uszlachetnia człowieka. Karol Wojtyła napisał, w krótkiej, ale jakże mądrej książeczce parafrazując: "że zabierały mnie widoki kobiet, wtedy dostrzegłem piękno dostępne dla umysłu czyli prawdę". Prawda zwyciężyła nad zmysłami. Zatem życzę by to, co wabi męskie serce nie było tanimi sztuczkami tego, co na powierzchni, lecz by budziło umysł ku poszukiwaniu wartości, która ożywia ducha. By widzieć pokusy, by być człowiekiem. Życzę Ci bycia człowiekiem.

Słońce

Ludzkie życie jest wyprawą w której nic nie dzieje się szybko. Ludzkie życie odmierzają krople, które nie czynią deszczu, nie mniej kształtują one najtrwalsze skały. Gdyby tak spojrzeć na fakt tęsknoty to jest ona bólem. Mężczyzna musi przeżyć ból samotności, czyli otworzyć się na wymiar cierpienia.

"Potrafiłem być szczęśliwy będąc sam", to szalenie ważne. Bez doświadczenia przyjęcia samotności własnej, a także doświadczenia wartości mojego życia i dbałości o nie, nie można kochać drogiego człowieka. Sam dla siebie człowiek jest darem wynikającym z powierzenia mu samego siebie w posiadanie, to znaczy dysponowania aby zrozumieć kim jest?

Z tym, co poznaje i doświadczam czynię tą rzeczywistość, ingeruje w nią i stwarzam. Stwarzam relacje, stwarzam konkretny wymiar życia z pogodą serca, bądź brakiem radości. Każdy dzień to nowe uśmiechy, bądź nowe smutki. Nowe życie od snu do snu. Od oddechu do oddechu serca. Spotkania do spotkania, kłótni do kłótni, posiłku do posiłku, rozmowy do rozmowy. Milczenia, bądź snucia się. Jest czas, na nowo wstaje każdy kwiat, mimo, iż wczorajsze umarły, nowe budzone są przez słońce. Człowiek dostępuje radości z faktu nowego wschodu słońca mimo, iż sobie z tego nie zdaje sprawy. Nowy dzień jednak przychodzi! Zawsze! Z nadzieją.

Myśli o życiu

Trudno uwierzyć Bogu, gdy człowiek nie wierzy w siebie. Słowo uwierzyć niesie ze sobą i zakłada drogę, to, że wyruszam. Brak wiary w siebie bierze się ze stłamszenia człowieka jeszcze gdy był bezbronny, wtedy zaczyna myśleć, że nic nie może. Dlatego tak ważne jest by wzmacniać człowieka. Mówić mu o jego wartość, która jest wielka. Nadanie wartości niesie możliwość zapytania o Boga. Często dzielimy ludzi na wierzących i nie wierzących. Ja jednak wolę inaczej na nich patrzeć. Ważne jest by przynajmniej raz zapytać o Boga w swoim życiu, by odszukać odpowiedź.

Ty

Z mych oczu płyną łzawe krople, pytając o zrozumienie ludzkiego szczęścia i chwil, które mogłyby otoczyć oblicze człowieka godnością przypisaną istocie, która wydała pierwszy oddech. 

Płynęłam odległości niczym gwiazda od gwiazdy, bo rzeczy przez tak długi czas nie stawały się prostymi. Pragnęłam prostoty kroków jeża i centymetrów pracy mrówek niosących na swych grzbietach pokarm. Zrównać się chciałam do nich, a przecież stworzona zostałam człowiekiem. Jednak człowiekiem nie wiedzącym. Choć oczy me widziały chmury i głębie kryjącą się za nimi, to widok ziemi pozostał niczym laguna o której marzą kosmośniący ludzie. Sięgając duszy własnej kresu, wierząc w linie wskazujące słońce chyliłam serce ku objawieniu nowych dróg poznania. Z miłości bowiem rodziła się inna miłość mówiąca, iż tą z wczoraj trzeba nam żegnać, bo jesień czyni drzewo dębem życia i nie ma innej odpowiedzi jak pragnąc więcej, więcej bycia Tobą, który za i wie, jedyny Ty, ciszo ciszy.

2022

Mrówka

Czy kto próbował, kiedy zbadać, bądź zmierzyć anielskość anioła? Co więcej, wymienić, choć źdźbło niewielkie z tego, co częścią piękna człowieka?

Piękna uniesionego o milimetr przez skrzydła anioła?

Uniesienia zmiany oblicza, gdy twarz pospolita staje się szlachetną?

Gdy język przemieniony jest i szyje płótno, z którego samo niebo słynie, że wielkie złociste bramy zamiast twardych skutych od młotów ludzkich, tam tkane są słowem żywotnych serc bijących początek, bo niezmieniona pieśń tworzy tam wszystko?

Czy kto nie znając odpowiedzi tych, ośmielił się pytać o więcej?

Pytać o...

I słowo kończy się na tym pustym po o szeleście niezapisanych słów, bo śmiał nadto podnieść szyję, nim karty niczym liście wietrzne kołyską położone nie pozwoliły dłoni na więcej.

Nie pozwoliły na nic prócz chwili, która milcząc stwierdziła w pustce braku, że korytarze dla wielu są zbyt wąskie, by nimi iść i że noc tajemnicy snu Boga odkrywa jedynie ten, co zdobił swe dni pokorą?

Wychylenie!

Gdyby było możliwe takie wychylenie się człowieka w przód, w miejsce nieopodal jego przeznaczania. Człowiek może sięgnąć w przyszłość, pytanie czy ujrzy tę przyszłość jako piękną? To na, co człowiek ma wpływ to, to aby to zrobić, lecz ten przesmyk światła jest tak niezbadany, a jednak niekiedy przychodzi. Nadzieja w człowieku, która urasta w nim samym tak jakby nie należała do niego. I tak jest, człowiek może jest dotknięty nadzieją. Dać komuś nadzieję, czy wręcz wzbudzić tę nadzieje w człowieku, ofiarować komuś to jedno słowo wtedy. Nie wczoraj, nie jutro, a teraz. Jakże trzeba odpowiedniej chwili otwarcia drzwi by to słowo mogło przelecieć, przesunąć się o próg bliżej serca. Człowiek bowiem słyszy mnóstwo słów, jest ich zbyt wiele, by oddzielić jedne od drugich. Niekiedy jest tak, że człowiek zbliża się bliżej tego kim jest, bliżej prawdy, mimo, że w każdym innym miejscu jej może nie zachowywać, tak jakby to nie do końca zależało od niego. Tak bardzo wszyscy jesteśmy tylko ludzcy. Wszyscy jadamy ten sam posiłek z rana, to samo mleko podano i kawa też już… żeby być z człowiekiem, trzeba być z nim na zawsze. Wybór człowieka to zawsze wybór miłości, choć na początku miłości nie widać, to znaczy miłość staje się ukrytą. 

Początek

Już się nie zastanawiam nad tym, czy Bóg jest? Wtedy miałem 8 lat. Pamiętam słowa księdza, który mówił, że gdy otrzymuje się Jezusa do serca przyjmuje się całe niebo. Nie wierzyłem w ten świat tak  czułem niewłaściwie poukładany. Teraz 14 maja dzień po 100 rocznicy Objawień fatimskich, kiedy to Matka Boża, moja Mama troszcząc się o ten świat powiedziała o największej pomocy - różańcu. Moje spoglądanie na świat jest inne. Czekam na śmierć z utęsknieniem. Przez tak wiele lat zastanawiałem się dlaczego me myśli są takie nie stad - są odpięte. Nie miałem nigdy ochoty gonić za pieniędzmi. Często myślałem, czego Ci ludzie chcą ode mnie bym płacił? Za co ? Niech nikt nie płaci, służmy sobie wpierw uśmiechem... bo jego najbardziej brakuje. I dziś w tym teraz do którego zmierzam, Bóg jest ... istnieje... ten świat niewidzialny jest bardziej rzeczywisty niż świat materii. Choć tą tą właśnie materie podtrzymuje jedna siła Istnienia... Istnienia Jezusa.
Ten świat, ta ziemia jest Piękna gdy człowiek jest piękny, gdy wybierze piękno. Piękno jest decyzją, jest też łaską - to przynaglenie. Jednak niech Ci będzie wiadome, że gdy wypowiesz słowa, pragnę jedynego Dobra i Piękna i Prawdy, Pragnę Taty w Niebie i Miłości jaką On jest ześle On, Tata Miłość. Wybór jest dany. Wybierz cały Ty to dobro...

I chodząc nadal po tej ziemi zależy mi tylko by chwalić Boga... Jest Bóg Niezmierzony i Jest Miłością. Tylko miłość jest odpowiedzią. Jest wszelkim pytaniem i wszelką odpowiedzią..