Spojrzenie

Świat jest taki jak ja sam pragne by się stawał, ciągle i nieustannie. Jednak jakże czymś szalonym jest to, że wybieram to każdego dnia jak gdyby na nowo, od nowa. Człowiek nie ma w sobie wybrania, które było by tak trwałe jak zabetonowany kawałek żelaza. Człowiek w subtelności serca wybiera każdego dnia, znów to samo, na nowo że dziś znów obudzi mnie uśmiech, to stanowi ludzką trwałość. Dziś znów zaczynam ufać i wierzyć, staje się nowy. To jak wstawaj Krzysztof bo znów budze Cie byś patrzył na piękno i o nim mówił. Czy żyjesz dla innego powodu? 

1000 zatem zdań i myśli jedno z nich to drogocenność spotkania dwóch osób. To jak tkanie wspólnego płutna. Życie spotyka się z życiem ku pewnej tajemnicy z poza nich i w nich.

I myśle też o smutku, nie jest on stanem końca, a jedynie głębi pytania skąd on jest i o czym mówi? To pytanie o Serce, gdzie ono jest i czym się karmi? Czy ja ide za głosem serca, czy ja napisałem w tym tygodniu 44 kartki, zapisałem je? Skoro to oddech duszy? Albo czy wyjąłem dwie farby niebieską i białą i wymalowałem błękitem dłonie kobiety? Albo czy wczoraj temu Panu powiedziałem inaczej Dzień dobry? Tak, jest taki Pan przedziwnie mówi mi "Dzień dobry" bowiem wreszcie go ujrzałem, wreszcie inaczej na niego popatrzyłem.

Będę, co pewien czas robił filmy w których będę mówił o Pięknie tego Świata. Bym i sam je widział jaśniej.

Zmienić oczy.

Czas jest czymś co pozwala by z ziarna stał się piękny kwiat. Gdyby czasu nie było bylibyśmy wszyscy zawieszeni w bezruchu fizycznym i umysłowym. Lata zmienności. Nigdy bym się nie spodziewał takiej zmienności, każdy z nas staje w obliczu wielkiej zmienności. Co się w Tobie stało i staje teraz? Jesteśmy tak już inni. To niezwykła dojrzałość słów, które kiedyś były nieistotne, często głupie, dziś słowa zmieniają, spotkania zmieniają. Spotkanie z Człowiekiem, ale i z samym sobą. Wszystko jest po coś, może i bardzo ktoś potrzebuje spotkania. Dziś wiem, jesteśmy dla kogoś po coś, co jest bardzo określone. Życie to konkret.

Dzień Kobiet!

Wszystkiego!, Co dobre, co piękne, co trwałe, co jaśniejące, co ciche i inne niż ciche, jednak mocne. Co splecione, co tkwiące w głębi i stamtąd wychodzące, idące - Jak ziarno będące. Piękno jest ciche, jest subtelne, delikatne, jednak grzmiące. Jak stopy kobiety dotykają ziemi wówczas zostawia ona ślady. Ślady mówiące jaka jest ona sama, Kobieta. Piękno to też pewna inność. 

Płatki

Bowiem czymże są słowa? Czymś bowiem ostrym, mają przekuć serce i dusze ludzką, dotrzeć głęboko. To horyzont patrzenia na siebie na nowo, od nowa, od początku. To jak obudzić się z długiego snu, to wstać po śnięciu. Śnimy o życiu, o nim marzymy. Największym i najwyższym marzeniem serca, odwiecznym kołataniem serca jest marzenie o miłości. Miłość to jednak więcej niż marzenie. Największa i najgłębsza ludzka senność nie przybliży do wyobrażenia tego jaka jest miłość. Miłość jest bowiem najśmielej rzeczywista.