Bóg nas stwarzał dłużej, bo zbyt piękni jesteśmy, by mogło to trwać kilka minut. Kształtu podobania jeszcze nie znam i dlaczego przychodzi. Zatem, co decyduje? Zdałem sobie sprawę, że gdy intelekt mnie zaintryguje, innym razem piękne oczy, powabne smukłe ciało, to mogąc to wybrać, właściwie nie określe przez to słuszności wyboru, one odbywają się gruncie serca. Wybrać zaś mogę wszystko.
Za którym zapachem zatem Ona podąrzy? Musi być podobnie uważaliwiona, by to dostrzec, lecz gdybym zamiast poruszyć jej serce uśmiechem, miał jej włosy powiewem z mych ust poruszyć, jej uważaliwienie na ten moment, by ustąpiło na rzecz tego podmuchu. I w tym ułamku nie poznała by jeszcze serca, a bliższa była by uwiedzeniu.
I wszystkie te aspekty są dobre, bo mogła by i mnie zaczarować, lecz kształtu podobania nie poznajemy tak szybko, jak pewności po długich chwilach przebywania z sobą. I dlaczego coś przychodzi?
Można zatem chwytać to, co się komu bardziej podoba i sprawdzić podstawę tego podobania. I czym ono jest? Tak trzeba. Bóg nas stwarzał dłużej.
A gdyby tak nie sprawdzać podstawy podobania? Tylko poddać się mu, bezwarunkowo, poprzez podmuch- jednak patrząc w stronę serca? Po owocach zatem by się poznało, czy ów intrygujący zapach nie był jedynie złudną, tajemniczą mgłą.. :)
OdpowiedzUsuńLady in Wonderland
Po owocach;) i trzeba porozmawiać, pobyć:)
UsuńDziękuje za wpis.
Właśnie... Pobyć. Tak mało bycia w byciu. Każda minuta wyliczona, ciągły pośpiech, a gdy już ta chwila się nadarzy- słyszymy, zamiast słuchać, mówimy, zamiast porozmawiać.. Ach, jak cudownie byłoby mieć przy boku ,,podobnie uwrażliwionego" ! Wtedy zwykłe milczenie byłoby najwymowniejszym i najbardziej zrozumiałym dialogiem.
OdpowiedzUsuńTego też życzę i Tobie :-) Na osłodę:
https://www.youtube.com/watch?v=6tU7x5bjNBo
Lady in Wonderland
Niezwykły głos, nie słyszałem. Dziękuje za nute. Stają się rzeczy, które wybieramy, które pragniemy tak myśle.
Usuń