poniedziałek, 24 listopada 2014

Kryształ.
Wielkie rzeczy one zatrzymują się, te wielkie formy, wielkie figury bycia archeologiem, bycia kosmonautą, bycia kim?, One stają się przyjazne. Zamieniają się miejscami z ich samą ciekawością.
To jest czysta ciekawość. Świat staje otworem i mówi bądź archeologiem. I co zrobić z tym byciem?,
To zawsze jest wpierw odważenie się by pójść za subtelnością. Subtelność toczona jest w kamieniu, a później ma kształt, którego nie sposób przekształcić w coś innego.



2 komentarze:

  1. Samo bycie człowiekiem... to już coś...
    chciałabym to bycie wykorzystać jak najlepiej... uszczęśliwiać...
    ciekawość - rzecz bardzo "człowiecza"
    i dobrze...
    ciekawość to pierwszy krok do poznania...
    poznanie zaczyna się od subtelności, a później jest już JAKOŚ...
    A.

    OdpowiedzUsuń
  2. "Samo bycie człowiekiem... to już coś... ," to już coś:)

    OdpowiedzUsuń