Kryształ.
Wielkie rzeczy one zatrzymują się, te wielkie formy, wielkie figury bycia archeologiem, bycia kosmonautą,
bycia kim?, One stają się przyjazne. Zamieniają się miejscami z ich samą ciekawością.
To jest czysta ciekawość. Świat staje otworem i mówi bądź archeologiem. I co zrobić z tym byciem?,
To zawsze jest wpierw odważenie się by pójść za subtelnością.
Subtelność toczona jest w kamieniu, a później ma kształt, którego nie sposób przekształcić w coś innego.
Samo bycie człowiekiem... to już coś...
OdpowiedzUsuńchciałabym to bycie wykorzystać jak najlepiej... uszczęśliwiać...
ciekawość - rzecz bardzo "człowiecza"
i dobrze...
ciekawość to pierwszy krok do poznania...
poznanie zaczyna się od subtelności, a później jest już JAKOŚ...
A.
"Samo bycie człowiekiem... to już coś... ," to już coś:)
OdpowiedzUsuń