Być nierozumnym. To niewłaściwe.
A, jednak człowiek pozostaje z niezrozumienia samego siebie nierozumny. Jestem przekonany, rzeczy i sprawy podstawowe są najprostrze i tej oto prostoty ja nie rozumiem.
Jednak rozumiem serce człowieka, posiadłem umiejętność, która nie jest umiejętnością.
Wiem gdzie jest serce i gdzie rozum. Jednak może pozostaje nieustannie w przestrzeni serca, bo może temu światu potrzebne jest tylko serce ? A może potrzebne jest tylko mi?
Nie smuci mnie to pisanie tu. Jutro przecież moge umrzeć, po co szukać złotego papieru. Na nic on. Pisze tu. Wiem, że serce potrzebuje rozumu, że miłość potrzebuje rozumności. I moja miłość jest mądra. Jednak inne rzeczy są pozbawione rozumu. Dlaczego ? Nie chce tego, ale coś ze mną jest nie tak.
Po prostu cierpie... a nawet jak ja nie będę cierpiał to i tak będę cierpiał, bo ludzie cierpią, bo ten świat jest zagubiony... to boli...
Tak to jest smutneee... Jest cierpienie, które jest i pielęgnuje dusze i jest cierpienie wymyślone wybrane, jednak to dlatego, że człowiek jest słabiutkim dzieckiem. Maleńkim stworzeniem, które nie chce skryć się w cieniu ukojenia by burza go nie rozbiła. Mimo rozbicia ...
( tu zamieram brak, mi słów ... ) tak tu. Sam jestem tylko człowiekiem rozbitym o mały brzeg jednak odnalazłem przystań nią jest Serce i cierpienie.
Jestem Szczęśliwy ...
Pięknego dnia...
Bo może być ostatnim... cierpienia nie wymaże gumką, lecz mogę się uśmiechnąć powodów jest 1000 ....
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz