Prawda.
Istnieje w życiu kłamstwo i prawda. Istnieją ludzie na ustach ich wypisane jest kłamstwo, bądź prawda. Jeśli nie ma dążenia do prawdy wówczas oddalamy się w przeciwną stronę idąc. I mogło by mnie to bawić, lecz tak nie jest, to zastanawia. Te słowa- te dwa słowa dzielą dziś wszystko.
Prawda?, czym ona jest?, czym?, Za czym ja właściwie gonie w życiu?, Prawda jest jak stąpający cicho nocą starzec z siwiejącą brodą, z oddechem, który napełnia płuca, znów je wyswobadza, to znów napełnia. Prawda istnieje długo przed każdym z nas, jest starsza o wiele bardziej, nie da się jej dostrzec mając zmrużone oczy, lecz oczy patrzące. Serce nią obdarzone widzi ułudę, widzi prawdziwą radość, dostrzega sens trudności, widzi ludzi którzy są i których nie ma.
Niegdyś chciałem się spotkać z kobietą przypominała mi mnie, to intrygujące do prawdy. Okazało się, że żyła w innym czasie niż ja, że żyjąc w tej samej rzeczywistości czasu, mogłem mówić, że jest gdzie indziej, że jej wręcz nie ma, że choć czas jest równą miarą dla nas, to jednak ona pozostawała w przeszłości. Nie sposób by wczorajszy dzień stał się tym teraz, skoro minąłem tą ulice wczoraj, nie pozostaje w miejscu. Otóż, żeby się spotkać potrzebujemy czegoś wspólnego, co nazwać można wspólnym pulsem życia. I zatrzymuje się ono, to życie. Człowiek próbuje wydobyć to, co najpiękniejsze i nazywa to sztuką, nazywa to dziełem podczas gdy to, co najpiękniejsze oddycha i żyje, porusza się i wstrzymuje oddech.