Rozprawiać nad wolną wolą, to jak przyglądać się przelewaniu się wody. Wolna wola wiąże się z pewną intencjonalnością człowieka, która to zachodzi w jego umyśle i sercu. Jednocześnie sama wolna wola nie jest nazywana jako zła bądź dobra jest pewnym ludzkim instrumentem przez, który dopiero człowiek może i w wyniku którego czynić zło bądź dobro.
Wolna wola by była odpowiednio wykorzystana, potrzeba by była zanurzona w tym, co nazywamy mądrością w człowieku. Nie jest zatem ani pewną rozrzutnością ani też lekkomyślnością abyśmy zmieniali swoje wybory, wedle możliwości dysponowania wolą. Mogło by się okazać, iż raz nadana człowiekowi nie świadczy ona sama, działania ludzkie o roztropności i mądrości człowieka, a jedynie głupocie. Wolna wola jednocześnie korzysta z otaczającej nas rzeczywistości do stopnia, iż gdyby człowiek zapragną pofrunąć w górę sama wolna wola to zbyt mało, bowiem człowiek jest ciągle człowiekiem nie zatem ptakiem bądź kotem. Gdyby zapragną całe życie przebywać w klatce bez możliwości wyjścia nie pozbawiłby się posiadania wolnej woli, lecz stwierdziłby po 74 latach, że nadal jest bądź był głupcem. Co więcej!. Stwierdzić, by mógł, iż jest wolny. Wolność to bowiem stan umysłu, ducha, gdzie wręcz: to co miłością w człowieku mogło by wypłynąć w tym zamknięciu. Te zwroty dużej wagi, słowa są czymś z poza tego świata i należy je zestawiać z tym co poza ziemskie. Bowiem zamknięcie człowieka to ani nie pozbawienie go wolności ani nadanie mu jej. Do wszelkiej zmiany człowiek ma prawo przez wzgląd na to kim jest i czym ma możliwość dysponowania. Wolna wola jest czymś uprzednim, a o jej wadze świadczy to, iż możemy przybliżać się w stronę piękna jak i jego braku. Dochodzić wreszcie możemy do prawdy, że często jesteśmy głupcami!. I jakże należy pielęgnować i namnażać w życiu mądrości, posługiwać się rozumem, dbać o światło w naszych sercach. Słowo człowiek ma w sobie ogromną treść.